تقاطع: سپاه پاسداران انقلاب اسلامی یکی از قبرستانهای تاریخی بهاییان در شیراز را به بهانه احداث یک «ساختمان فرهنگی و ورزشی» مورد تخریب و خاکبرداری قرار داده و اعتراض بهابیان این شهر نیز بینتیجه مانده است.
بانی دوگال، “نماینده ارشد جامعه جهانی بهایی در سازمان ملل متحد”، روز پنجشنبه (۱۱ اردیبهشت-۱ می)، در گفتگو با “سرویس خبری جامعه بهاییت”، از آغاز خاکبرداری و تخریب قبور در قبرستان بهاییان در شیراز خبر داد و گفت: «در حدود ۴۰ تا ۵۰ کامیون در این محل صف کشیدهاند تا خاکها را بردارند و به این کار سرعت بخشند.»
وی با درخواست «فوری» از جامعه بینالمللی برای اعتراض به این عملیات به گفتهی او «مشمئزکننده»، از حسن روحانی، رییس جمهوری اسلامی نیز تقاضا کرد تا این تخریب را متوقّف کند.
به گفته خانم دوگال، «استیناف بهاییان از مسوولان مربوط، همچون فرمانده کل سپاه پاسداران، شهرداری شیراز، امام جمعه، فرماندار شهر، دادستان کل کشور و رییس قوه قضاییه برای جلوگیری از تخریب این آرامگاه تاکنون بینتیجه مانده است».
بر پایه این گزارش، این مکان از دهه ۱۹۲۰ میلادی متعلق به بهاییان شیراز بوده اما سال ١٣۶٣ از طرف دولت جمهوری اسلامی مصادره و سنگهای قبور آن با خاک یکسان شد و ساختمان اصلی آن نیز ویران گردید.
پس از تغییر مالکیت، سرانجام سه سال پیش، سپاه پاسداران استان فارس خود را مالک این زمین معرفی و اعلام کرد که میخواهد در این محل یک “ساختمان فرهنگی و ورزشی” بنا نماید.
نماینده ارشد جامعه جهانی بهایی در سازمان ملل متحد میگوید که بهاییان شیراز «مستقیما از سپاه پاسداران درخواست کردهاند که ساختمان مورد نظر را در ناحیهای از این مکان بسازد که قبری در آن موجود نیست و آن قسمت را که قبور در آن قرار دارد، به فضای سبز تبدیل نمایند و قبر مردگان را خراب نکنند».
بر اساس این گزارش، مأموران سپاه پاسداران در دویست متر مربع و حدود یک متر و نیم عمق «در نزدیکی تعدادی از قبور خیلی قدیمی و در قسمت غربی این قبرستان» اقدام به خاکبرداری کردهاند ولی احتمالا «عمق آن هنوز به اندازهای نرسیده است که به اجساد صدمه وارد کرده باشد».
در این مکان بالغ بر ۹۵۰ بهایی از جمله ده زنی که ۲۸ خردادماه سال ۱۳۶۲ در جریان موج اعدام بهاییان توسط حکومت جمهوری اسلامی به دار آویخته شدند، به خاک سپرده شدهاند.
در همین حال، همزمان، منابع نزدیک به بهاییان در اهواز از مسدود کردن قبرستان بهاییان این شهر از دو ماه قبل خبر میدهند.
بر اساس این گزارش، درحالی کوچهی منتهی به این قبرستان با بلوکهای سیمانی بزرگ مسدود شده و از دفن بهاییان در آن جلوگیری به عمل آمده است که هیچ سازمانی مسوولیت این کار را بر عهده نمیگیرد.
این چندمین بار در سالهای اخیر است که گزارشهایی از تخریب قبرستانهای مربوط به بهاییان در ایران منتشر میشود.
در آذرماه ۱۳۹۱ نیز گزارشی ویدئویی از قبرستان بهاییان یزد از شبکهی تلویزیونی “منوتو” پخش شد که نشان از تخریب این قبرستان داشت. شمیم اتحادی، شهروند بهایی که این گزارش را تهیه کرده بود در اسفندماه همان سال بازداشت شد و در مردادماه سال گذشته، از سوی دادگاه انقلاب یزد به هفت سال و سه ماه حبس تعزیری، ۷۴ ضربه شلاق، و ۴ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم گردید.
در موردی دیگر از تخریب اموال و املاک مربوط به بهاییان، نیز در فروردین ماه امسال، ۴۶ تن از بهاییان روستای «ایول» از توابع شهرستان کیاسر در استان مازندران در نامهای خطاب به مدیرکل جدید دادگستری این استان از مصادرهی اموالشان توسط «ستاد اجرایی فرمان امام» خبر دادند.
این محدودیتها در حالی است که به تازگی محمدجواد لاریجانی، “دبیر ستاد حقوق بشر قوه قضاییه” جمهوری اسلامی، هرگونه «محاکمه» و «منع تحصیل» بهاییان در ایران را تکذیب کرد و صادق لاریجانی، برادر کوچکتر او که ریاست این قوه را بر عهده دارد نیز گفت که در ایران به صرف بهایی بودن، تعرضی به افراد نمیشود.